Οι βαθιές ρίζες καταγωγής μου χάνονται στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μέρος του θέματος των Αρμενιακών κατέληξε στην Κέρκυρα, και στο χωριό του πατέρα μου στο οποίο υπάρχουν μεταξύ άλλων και απόγονοι των Βαράγγων. Όλα αυτά μέχρι την περίοδο του Αλεξίου Κομνηνού. Μετά το Θέμα των Αρμενιακών χάνεται. Η Κέρκυρα γενικά για πολλούς αιώνες ήταν υποχρεωμένη με φόρους και στρατό στο Βυζάντιο. Κατόπιν για ένα μεγάλο διάστημα περνούσε από τα χέρια των Νορμαδών στα χέρια των Βυζαντινών και μετά των Ενετών. Σημαντική ιστορική στιγμή η ανάκτησή της από τον Αλέξιο Κομνηνό, την περίοδο που διεκδικούσε ο Ροβέρτος Γουισκάρδος βυζαντινά εδάφη σε Ιλλυρία, Αδριατική θάλασσα και Κάτω Ιταλία. Η κυριαρχία Βυζαντινών και Νορμανδών σε αυτές τι περιοχές ήταν αλλεπάλληλες και μέσω μεγάλων μαχών. Οπότε συμπεραίνουμε πως από τα βάθη της Ανατολής, την περιοχή της Καππαδοκίας πιο συγκεκριμένα, ως την Κάτω Ιταλία την περίοδο του 11ου αιώνα υπάρχουν διάφοροι πολιτισμοί που η μοίρα τους είναι αλληλένδετη. Το χωριό του πατέρα μου είναι από την πλευρά της Αδριατικής θάλασσας. Απέναντι είναι οι περιοχές της Κάτω Ιταλίας. Τα εδάφη του Βυζαντίου που πάλεψε να κρατήσει ο Αλέξιος Κομνηνός. Τα εδάφη της Magna Grecia. Περιοχές που κατακτήθηκαν από τους Αρχαίους Έλληνες. Kατόπιν επήρθαν στην κατοχή των Ρωμαίων και κατ’ επέκταση έγιναν εδάφη της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δηλαδή του Βυζαντίου. Σικελία, Καλαβρία, Απουλία, Καμπανία και Λουκανία. Η αγάπη μου για τη συγκεκριμένη περίοδο του Βυζαντίου, δηλαδή τον 11ο αιώνα είναι ανεξήγητη. Ή ίσως και εξηγείται. Ο Αλέξιος Ά Κομνηνός είναι ο αγαπημένος μου Αυτοκράτορας του Βυζαντίου. Η συγκεκριμένη περίοδος για μένα είναι μια περίοδος ιδιαίτερης δυσκολίας όσον αφορά πολέμους, στρατηγικά θέματα και ταυτόχρονα μια σπίθα ανάκαμψης μετά το Ματζικέρτ, και πριν την καταστροφή της Πόλης και γενικά την αρχή της πτώσης του Βυζαντίου από την 4η Σταυροφορία. Η μικρή μου αυτή περίληψη είναι ένας πρόλογος μιας μεγάλης μελέτης που σκοπεύω να κάνω για κάθε ιστορικό πρόσωπο, μάχη και περιοχές που περιλαμβάνονται σε αυτή την εποχή του Βυζαντίου που λατρεύω. Είμαι μέλος της Ακαδημίας Ιστορικών Πολεμικών Τεχνών Λέοντες, και νιώθω ευγνώμων που μέσω της άσκησης Βυζαντινής Οπλομαχίας ήρθα σε επαφή με την Ιστορία και τις ρίζες μου. Ένα κενό μέσα μου αρχίζει να αποκαθίσταται.
Photo: Spiroskphotography (Spiros Kakouris)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου