Gladius

 

Πριν ξεκινήσω καν να μαθαίνω τεχνικές μακριού σπαθιού, αγόρασα χωρίς να το σκεφτώ και χωρίς να ρωτήσω κανέναν ένα σετ gladius συν buckler της cold steel. Οι περισσότεροι όταν ξεκινάμε μαθήματα σπαθασκίας έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας επικές σκηνές μαχών από ταινίες ή από βιβλία που διαβάσαμε, μύθους και θρύλους με ιππότες κλπ. Εγώ μάλλον στο πίσω μέρος του μυαλού μου, όσο και γενικά στο μυαλό μου, είχα την ταινία Gladiator . Ήταν η πιο συγκλονιστική ταινία του είδους της για μένα. Κατόπιν, μια σειρά από γεγονότα με οδήγησαν στη μελέτη και τις τεχνικές των όπλων της βυζαντινής περιόδου. Οπότε το gladius που μπορεί να θεωρηθεί ο πρόγονος όλων αυτών, μάλλον ήταν μια υποσυνείδητη ή καρμική κίνηση το να το αποκτήσω.

Gladius στα λατινικά σημαίνει απλά σπαθί. Βέβαια σήμερα λέγοντας gladius εννοούμε το σπαθί των αρχαίων Ρωμαίων στρατιωτών του πεζικού δηλαδή τους gladiators. Οι οποίοι κρατούσαν και ασπίδα.

Το gladius είναι μονόχειρο και δίκοπο. Και πιθανόν είναι η εξέλιξη του αρχαίου ελληνικού ξίφους.

To gladius ήταν επίσης ένα από το όπλα που κρατούσαν οι μονομάχοι στις Ρωμαϊκές αρρένες στην αρχαία Ρώμη. Παλεύοντας ακόμη και με διάφορα ζώα.

Η έκπληξη στην υπόθεση αυτή, είναι πως υπήρχαν και γυναίκες μονομάχοι που χρησιμοποιούσαν gladius, και έπαιρναν μέρος σε αγώνες αποκλειστικά. Οι αποκαλούμενες  από τους αρχαιολόγους gladiatrices ή gladiatrix.

Οι gladiatrix ήταν το εξωτικό μέρος των αγώνων των Ρωμαϊκών αρρένων. Η περιβολή τους ήταν ημίγυμνη, ώστε να είναι διακριτέα η γυναικεία φύση τους, οι μονομαχίες ήταν πάντα μεταξύ γυναικών ή γυναικών και ζώων και η συμμετοχή στους αγώνες ήταν ένα δείγμα ακριβής διοργάνωσης.

Οι gladiatrix ήταν συνήθως σκλάβες, πολλές από την Αιθιοπία κι ενώ αποτελούσαν πηγή ανδρικής φαντασίωσης ήταν εντελώς αντίθετες με τους κανόνες που πρόσταζε η κοινωνία για τις γυναίκες. Οι οποίες έπρεπε να είναι σεμνές σε μια πατριαρχική κοινωνία. Βέβαια υπάρχουν και δείγματα γυναικών της υψηλής κοινωνίας της Ρώμης οι οποίες είχαν αρκετά ελεύθερο πνεύμα και θέληση να γίνουν gladiatrix.

Αν και λίγα τα στοιχεία, είναι αρκετά αυτά που αποδεικνύουν την ύπαρξή τους και θα ήταν πολλά περισσότερα, αν οι αρχαιολόγοι κατά καιρούς δεν είχαν εστιάσει τόσο στους άντρες μονομάχους της Ρώμης. Αναφορές υπάρχουν για τον αγώνα γυναικών που διοργάνωσε ο Νέρωνας ώστε να εντυπωσιάσει τον Αρμένιο βασιλιά Τιριδάτη το 66μ.Χ. Κάμποσα χρόνια μετά ο αυτοκράτορας της Ρώμης Τίτος πρόσθεσε γυναικείες μονομαχίες στα εγκαίνια του Κολοσσαίου. Χαρακτηριστικά αναφέρεται πως σε μια από τις μάχες μια από τις gladiatrix σκότωσε ένα λιοντάρι.

Επί αυτοκρατορίας του Δομιτιανού τους είχε δοθεί το όνομα Αμαζόνες

Άξιο αναφοράς είναι το ανάγλυφο που βρέθηκε στην Αλικαρνασσό και αναπαριστά αγώνα μεταξύ δυο γυναικών, της Αμαζόνας και της Αχίλλειας. Αγώνας αφιερωμένος στο μύθο της πάλης του Αχιλλέα με την Πενθεσίλεια.

Επίσης σημαντικό εύρημα αποτελεί το άγαλμα που βρέθηκε να αναπαριστά gladiatrix φορώντας ρούχο που καλύπτει τους μηρούς, επιγονατίδες και κρατώντας ένα μεγάλο μαχαίρι στο αριστερό της χέρι.

                                               Ο αγώνας μεταξύ Αχίλλειας και Αμαζόνας.

 

 

 

                                                     Άγαλμα που αναπαριστά gladiatrix

 

 

Εγώ με την περιβολή της σχολής που φοιτώ κρατώντας gladius και buckler (μικρή ασπίδα)